Eduard David van Goor
Op 27 juni 1942 vermeldt de plaatselijke politie in een verslag dat Eduard David van Goor (1910, Enschede) van zijn adres aan de Kerklaan 3 naar een 'onbekende locatie’ is vertrokken. Het lijkt erop dat hij al sinds februari 1942 ondergedoken zit. Het lukt Eduard David niet om uit handen van de nazi’s te blijven.
Bijna twee jaar na de laatste vermelding in het dagrapport van de politie, op 22 juni 1944, wordt hij geregistreerd in doorgangskamp Westerbork, waar hem een plek wordt toegewezen in barak 67, een strafbarak waar opgepakte onderduikers worden ondergebracht.
Waar de nazi’s tot mei 1944 de trein niet verder konden laten rijden dan het overslagperron van het dorp Auschwitz, is nu de spoorlijn in gebruik genomen die tot in het vernietigingskamp zelf doorloopt. Eduard David is daarmee één van de eerste, en slechts één van de weinige Apeldoornse Joden, die, nog dezelfde nacht, in de veewagon onder het poortgebouw van Auschwitz-Birkenau doorrijden; deze keer week de trein namelijk af van de gebruikelijke route, mogelijk om het gebombardeerde Bremen te ontwijken. Dit kan de reden zijn waarom de trein er relatief gezien kort over deed om het vernietigingskamp te bereiken.
In het kamp wordt Eduard David geselecteerd voor dwangarbeid.Het poortgebouw is één van de symbolen geworden van de massamoord op de Joden.Eduard David krijgt in Auschwitz registratienummer 195329 op zijn huid getatoeëerd. Welke vorm van dwangarbeid hij heeft moeten verrichten, is niet bekend. Wel bekend zijn twee registraties: op 11 december 1944 wordt hij genoemd in het register van het ‘Zahnstation’ (tandheelkundig centrum) en op 23 december 1944 wordt zijn naam in het register van de ziekenboeg geschreven.
U leest hier het hele verhaal
